
Dat is zo’n beetje de basis en die mag je niet uit het oog verliezen.
Bloggen is geen one way manier van communiceren. Dat is het ook nooit geweest. Je hebt reacties waarin mensen kunnen reageren op je blogbericht, maar tegenwoordig kunnen ze dat ook via verschillende social media kanalen. Waar je lezers van zich laten horen, maakt op zich weinig uit. Het belangrijkste is vooral dat je luistert en blijft luisteren. Ja, je blogt voornamelijk voor jezelf, maar zonder je lezers is het ook maar een saaie bedoeling.
Dat is één van de redenen waarom ik het interessant vind om om de zoveel tijd een keer een enquête te houden om te horen wat er leeft onder mijn lezers. Ik kan happy happy blijven verder bloggen, maar wie weet schrijf ik over onderwerpen die niemand interessant vindt. Ik heb de indruk, dat algemeen gezien, lezers terug meer persoonlijke verhalen willen lezen en niet altijd de perfecte plaatjes willen voorgeschoteld krijgen. Ze willen echte mensen zien. Echte verhalen lezen. Mensen en verhalen waarmee ze een band voelen, zeg maar. Want verhalen, dat brengt mensen samen.
Er is zowel vanuit de bloggersgemeenschap als vanuit de lezers vraag naar een duidelijke omkadering rond sponsoring en hoe dat wordt aangegeven op blogs, maar zeker ook op andere social media. Hierbij gaat een code of ethics (waaraan verschillende bloggers aan het werken zijn) een belangrijke rol spelen. Opnieuw, lezers willen echte mensen en echte verhalen zien.
Kranten en tijdschriften worden betaalbaar gemaakt door er tientallen advertenties in te plaatsen. YouTube blijft overeind omdat grote merken er op adverteren. Maar hoe kan jij ervoor zorgen als blogger dat je ook een beetje gecompenseerd wordt voor al je harde werk? Die vraag is niet evident. Sowieso gaan gesponsorde content en advertenties blijven bestaan, maar ze gaan duidelijker aangegeven moeten worden, zodat de lezer weet waar het om gaat.
Een ander probleem dat ik zie opduiken en waar een blog verandering in kan brengen is de hoeveelheid kanalen die mensen van één persoon in kwestie volgen. Tegenwoordig zijn er zoveel social media en is er zoveel om te volgen dat je niet meer weet wie je waar moet volgen. Kan ik Kathleen van Tuttefrut op Facebook volgen? Of op Instagram? Of op YouTube? Waar hangt ze het meeste rond? Ik heb het gevoel dat veel mensen overweldigd worden door de hoeveelheid dingen die ze moeten volgen om een beetje op de hoogte te blijven. Er is gewoon véél. Te veel. Als je al die zaken kan samenbrengen op één centrale hub, je blog, dan maak je je blog weer wat interessanter voor je lezers.
Over YouTube gesproken, hoe je het ook draait of keert, video en audio gaan alleen maar een grotere rol spelen in het online gebeuren. Probeer er zeker eens mee te experimenteren. Experimenteren en prutsen kan nooit kwaad. Het is momenteel geen must, tenzij je je blog richt op jongere millenials, maar een experimentje hier en daar is wel een keer leuk om te doen.

WordPress 5.0 verschijnt volgend jaar in april en er zal standaard een builder, Gutenberg, ingebouwd zitten waarmee je je berichten mooi kan vormgeven. Dat is iets waar ik alvast naar uitkijk, want dat gaat een gamechanger zijn voor heel wat bloggers en hun virtuele stek.
Dus ik denk dat we langzaam maar zeker terug naar de good ol’ way van bloggen aan het terugkeren zijn met de focus op mensen en verhalen. Niet op statistieken, adverteerders en cijfertjes in het algemeen. Ik kan die evolutie alleen maar toejuigen, om eerlijk te zijn, want een beetje meer menselijkheid dat kan deugd doen.
En dan is de vraag natuurlijk: hoe zie jij de toekomst van het bloggen? Is bloggen dood of is het nog springlevend? Wat gaan we de komende jaren meer en meer zien in het blogwereldje volgens jou?
Ik ben 6 maanden geleden begonnen met een blog. Ik doe vooral veel You Do You. Maar van interactie is er geen sprake… Ik word nog niet gelezen of gevonden of gezocht. Ik schrijf vooral als oefening voor mezelf. Al moet ik toegeven dat de kosten van hosten, logo, enz wat beginnen oplopen. Ik heb geen winstbejag voor ogen maar toch, break even zou toch leuk zijn! Anyways, het is een hobby met bijgehorend gebriel 🙂
Ik blog al meer dan twee jaar nu. Een burn-out therapeute gaf de voorzet en ik vind het gewoon heel fijn om te doen. Gratis en voor niets.
Ik ben helemaal niet technisch aangelegd, verre van, dus ik hou het simpel. Anders geeft het me stress en dat kan natuurlijk ook niet de bedoeling zijn!
Ik ben erg onder de indruk van jouw blog!
Het is openhartig en eerlijk ik hou daar van.
De informatie die jij erop hebt gezet is ook erg handig om in het achterhoofd te houden.
Dankjewel daarvoor.
Leuk om je blog te lezen met interessante informatie